هنر خوب گوش دادن، یکی از مهارت هایی است که موجب میشود سرعت ما در راه رسیدن به موفقیت به طور حیرت انگیزی زیاد شود. چرا که دیگران میزان علاقه و اعتمادشان نسبت به ما افزایش پیدا میکند و همین، برای رسیدن به موفقیت تا حد زیادی کافی است.
تفاوت گوش دادن با شنیدن
بسیاری از مواقع ما میشنویم و حتی میتوانیم حرف های طرف مقابل را بعد از اتمام تکرار کنیم. اما در اصل به آن سخنان هیچ توجهی نداریم! بنابراین گوش دادن با شنیدن متفاوت است.شنیدن یعنی همان درک صداهای ایجاد شده، اما گوش کردن نیاز به توجه و تمرکز دارد و از سایر حواس نیز استفاده میشود.پس گوش دادن یعنی توجه و تمرکز عمیق به سخنان مخاطب. نه تنها به سخنان بلکه به زبان بدن و فن بیان و دیگر ویژگی ها هم توجه میشود.
نشانه های غیر کلامی گوش دادن فعال:
لیستی که در زیر آمده یک لیست عمومی از نشانههای گوش دادن است، به عبارت دیگر افرادی که در حال گوش دادن هستند به احتمال زیاد حداقل برخی از این نشانهها را بروز میدهند. ممکن است این نشانهها برای همهی موقعیتها و در تمامی فرهنگها مناسب نباشند.
لبخند
میتوان از لبخندهای کوچک برای نشان دادن توجه به حرف گوینده یا به عنوان راهی برای بیان موافقت و یا نشان دادن خرسندی نسبت به پیامی که شنیده میشود، استفاده کرد. لبخندها به همراه تکان دادن سر میتوانند در تایید شنیدن و درک پیامها بسیار قدرتمند عمل کنند.
تماس چشمی
این موضوع برای شنونده طبیعی و معمولاً به نوعی تشویق کننده است که به گوینده نگاه کند. با وجود اینکه تماس چشمی خصوصاً برای افراد خجالتی میتواند رعبآور باشد، میزان تماس چشمی که در هر موقعیت مناسب میباشد را تخمین میزند. تماس چشمی را با لبخند و سایر پیامهای غیرکلامی برای تشویق گوینده به ادامهی صحبت، ترکیب کنید.
حالت
حالت، گویای موارد بسیار زیادی در مورد فرستنده و گیرندهی پیام در تعاملات بینفردی است. یک شنوندهی فعال تمایل دارد در حالیکه نشسته است کمی به جلو خم شده و یا به یک طرف تکیه دهد. از نشانههای دیگر گوش دادن فعال شیب ملایم سر یا خم کردن آن بر روی یک دست میباشد.
هر بازتابی از حالت چهره گوینده که در شنونده دیده میشود، میتواند یکی از نشانههای گوش دادن فعال باشد. این حالتهای انعکاسی در بیشتر موقعیتهای عاطفی میتوانند به نشان دادن حس همدردی و همدلی کمک کنند. ایجاد حالتهای چهره آگاهانه (یعنی بازتاب غیر خودکار از حالتهای چهره) مصنوعی به نظر رسیده و میتواند نشانهای از عدم توجه به گوینده باشد.
حواس پرتی
یک شنوندهی فعال حواسش به اطراف پرت نیست، بنابراین از ابراز بیقراری، نگاه کردن به ساعت، خطخطی کردن کاغذ، بازی با موهای خود و یا ور رفتن با ناخنهایش خودداری خواهد کرد.
توجه نمایید که: کاملاً ممکن است شخصی نشانههای غیرکلامی گوش دادن فعال را تقلید نماید ولی در واقع اصلاً در حال گوش دادن نباشد. تقلید نشانههای کلامی گوش دادن و فهم پیام، سختتر است.
برخی از عواملی که موجب می شود شما به سخن دیگران گوش ندهید عبارتند از:
۱- مشغله ذهنی: داشتن مشغله ذهنی، یکی از عوامل گوش ندادن به سخن شخص مقابل است. ۲- بی رغبتی: بی رغبتی نیز موجب گوش نکردن می شود. البته این بی رغبتی نیز عوامل متفاوتی دارد از جمله دوست نداشتن ظاهر و قیافه شخص گوینده، عدم علاقه به صدای فرد گوینده، دائمی بودن محرک (مانند: همسرانی که مرتب نق می زنند، یا والدینی که مدام خرده می گیرند) ، یکنواختی صدای سخنران، بی علاقگی به موضوع بحث یا گوینده آن. این عوامل موجب می شود انسان رغبتی به گوینده و سخنان او نداشته باشد و در نتیجه فرایند گوش دادن به پایین ترین حد خود برسد. ۳- عدم تمرکز: از جمله دلایل گوش ندادن، عدم توانایی در ایجاد تمرکز است.
۴- توجه به آینده: گاهی اتفاق افتاده که شما پس از گوینده قرار است سخنرانی کنید یا نیمه پایانی کلاس، نوبت کنفرانس شماست. در تمام این مدت چون شما قرار است بحثتان را تا لحظاتی دیگر ارائه دهید، مدام به سخنان خود و نحوه مباحثتان می اندیشید و دیگر توجهی به سخنان دیگران ندارید. که این عدم توجه باعث می شود فرایند گوش دهی شما بسیار پایین آمده و یا حتی به صفر برسد. ۵- پیشداوریهای غلط: بعضی مواقع ما نسبت به اشخاص پیش داوری هایی داریم. این پیش داوری ها، گاهی منجر به عدم توجه به سخنان آن ها می شود.
۶- ارزیابی کردن در حین گوش دادن: گاهی اتفاق می افتد پیش از آنکه طرف مقابل حرف هایش را تمام کند، همزمان به بررسی و ارزیابی سخنان گوینده پرداخته و یا پاسخ هایمان را طرحریزی و طرح هایمان را مرور می کنیم و سپس تصمیم می گیریم. این عمل، باعث وارد آمدن خلل در فرایند گوش دهی می شود.
نشانههای کلامی گوش دادن فعال
تقویت مثبت
گرچه نشان دادن توجه قدرت بالایی به همراه دارد ولی در به کاربردن تقویتهای کلامی مثبت باید احتیاط شود.هرچند برخی از کلمات تشویقی مثبت میتوانند برای گوینده مفید باشند، با اینحال شنونده باید از آنها به مقدار کم استفاده نماید به طوریکه از موضوع مورد صحبت دور نشده و یا تاکید غیرضروری بر قسمتهایی از پیام نداشته باشد.استفادهی گاه بهگاه و مکرر از کلمات و عباراتی از قبیل : ‘خیلی خوب’ ، ‘بله’ یا ‘واقعاً’ میتوانند گوینده را برای صحبت بیشتر تحریک نمایند. معمولاً استفاده از این موارد برای توضیح اینکه چرا با یک نقطه نظر خاصی موافق هستید بهتر است.
بهخاطر آوردن
مغز انسان خصوصاً برای هر دورهی زمانی در بهخاطر آوردن جزئیات به شدت بد عمل میکند.بهخاطر آوردن تعدادی نکات کلیدی یا حتی نام گوینده میتواند به تقویت این احتمال که پیامهای ارسال شده، دریافت و درک شدهاند کمک کند. یعنی، گوش دادن موفقیت آمیز بوده است. بهیادآوری جزئیات ، ایدهها و تصویر کلی از مکالمات گذشته ثابت میکند که توجه به گوینده حفظ شده و به احتمال زیاد گوینده به ادامهی صحبت تشویق شده است. در طول تبادل اطلاعات و مکالمات طولانیتر بهتر است یادداشتهای کوتاه و مختصری نوشته شود که در پرسشهای آتی به عنوان یک حافظهی دم دستی به کار گرفته شود.
پرسش
شنونده با پرسیدن سوالات مرتبط و یا بیان جملاتی که به روشن شدن منظور گوینده کمک میکنند، نشان خواهد داد که به سخنان گوینده توجه داشته است. همچنین علاقهی خود را به چیزی که گوینده تاکنون راجع به آن در حال صحبت بوده نشان میدهد.
بازتاب
بازتاب، تکرار و تفسیر سخنان گوینده به منظور نشان دادن درک آن سخنان است. در واقع بازتاب یک مهارت قوی است که میتواند پیام گوینده را تقویت و درک شنونده را نشان دهد.
شفاف سازی
شفافسازی شامل پرسیدن سوالاتی از گوینده به منظور اطمینان از اینکه پیام به درستی دریافت شده است، میباشد. به علاوه، شفاف سازی معمولاً استفاده از سوالات صریح و روشنی را دربر میگیرد که در صورت لزوم گوینده را قادر به تشریح مفصل برخی از نکات میسازد.
خلاصه سازی
تکرار خلاصهای از آنچه که بیان شده است، تکنیکی است که توسط شنونده به کار گرفته میشود تا آنچه که درک کرده را با بیان خود برای گوینده تکرار نماید. این تکنیک شامل گرفتن نکات مهم و اصلی پیام دریافتی و تکرار آنها به طور روشن و منطقی است که در صورت لزوم این فرصت به گوینده داده میشود تا آنها را اصلاح نماید.
کسب مهارت در گوش دادن اینقدر اهمیت دارد که گاهی از آن به عنوان اساسی ترین المان در مجموعه مهارتهای توسعه فردی یاد می کنند. بسیاری از مشکلات و ناکامیها ریشه در عدم توجه به گوش دادن فعال دارد.