اختلال دوقطبی در کودکان

اختلال دوقطبی در کودکان مانند بزرگسالان با تغییر حالت رفتاری از بیش فعالی یا شیدایی به افسردگی شدیدهمراه است. تشخیص این اختلال در کودکان مسئله‌ی بغرنجی است. برخی متخصصین باور دارند بروز این اختلال در کودکان بسیار نادر است و در این‌باره اغراق می‌شود، برخی دیگر خلاف این را باور دارند. تاکنون کارشناسان نتوانسته‌اند با اطمینان درباره‌ی میزان شیوع این اختلال در کودکان نظر بدهند.

البته تشخیص اختلال دوقطبی در کودکان میتواند دشوار و بحث انگیز باشد زیرا معیار و ضابطه تشخیصی جداگانه ای برای اینگونه کودکان وجود ندارد. با وجود این، بسیاری از افراد بالغی که تشخیص اختلال دوقطبی برای آنان داده شده اظهار داشته اند که نشانه های بیماری از دوران کودکی درآنها شروع شده است. به علاوه، اختلال دوقطبی در کودکان معمولاً به همراه اختلالات دیگری نظیر نقص توجه/ بیش فعالی بروز میکند. همچنین این احتمال وجود دارد که این اختلال در ابتدا به عنوان افسردگی تشخیص داده شود، پیش از آن که حالتهای مانیایی بروز کند.

درمان اختلال دوقطبی معمولاً مستلزم ترکیبی از دارو درمانی و روان درمانی است. برخی از کودکان یا نوجوانان ممکن است به منظور جلوگیری از آسیب رساندن به خود یا دیگران، برای مدتی به بستری شدن نیز نیاز داشته باشند

راه علاجی برای اختلال دوقطبی وجود ندارد امّا درمان معمولاً کمک کننده است. اختلال دوقطبی که از دوران کودکی و نوجوانی شروع شود معمولاً بسیار شدیدتر از مواردی است که در دوران بزرگسالی آغاز گردد.

     برای دریافت وقت مشاوره کودک و نوجوان با کیلینیک روانشناختی رسش با شماره۸۸۹۷۰۴۹۴-۰۲۱تماس بگیرید

ویژگی های اختلال دوقطبی در کودکان

همانطور که قبال نیز اشاره شد اختلال دوقطبی یک بیماری روانی است که مشخصه اش تغییر حال شدید، شامل حالتهای هیجانی بالا (مانیا) و پائین (افسردگی) است. این وضعیت قبلاً بیماری «افسردگی مانیایی» نامیده میشد. آغاز اختلال دوقطبی معمولاً از اواخر دوره نوجوانی یا اوایلدوران بلوغ است و میانگین سن شروع این اختلال، 17 سالگی است.

هر چند، اختلال دوقطبی در هر سنی، از جمله کودکی، ممکن است بروز کند. بسیاری از افرادی که اختلال دوقطبی در آنها در حدود سن 17 سالگی تشخیص داده میشود اظهار میکنند که نشانه های این بیماری از دوران کودکی در آنها وجود داشته است.

قبلاً اشاره شد که اغلب افراد سالم نیز دچار نوسان خلق و خو میشوند. این قضیه در مورد کودکان نیز صادق است. امّا در افرادی که دچار اختلال دوقطبی هستند این نوسان بسیار شدید است و بین دوره های پرانرژی (مانیا)و دورههای غم و اندوه و نومیدی و بی علاقگی نسبت به فعالیتهای مختلف (افسردگی )در تناوب میباشد. این نوسان شدید معمولاً باعث مختل شدن کارکرد بیمار در مدرسه میشود و بر روابط او با افراد خانواده و دوستان تأثیر میگذارد.

در کودکانی که دچار اختلال دوقطبی باشند نیز این نوسان خلق و خو وجود دارد، هر چند در بسیاری موارد، کودکان این دو حالت مانیایی و افسردگی را در یک زمان و به طور توأم تجربه میکنند، که به این وضعیت حالت مختلط گفته شد. نوسان خلق و خو در بین بالغین معمولاً در دورههای هفتگی یا ماهانه صورت میگیرد، امّا این چرخه در کودکان سریعتر است و حتی ممکن است در یک روز پدید آید.

برای دریافت وقت مشاوره کودک و نوجوان با کیلینیک روانشناختی رسش با شماره۸۸۹۷۰۴۹۴-۰۲۱تماس بگیرید

برطبق آمار منتشر شده از سوی آکادمی روانپزشکی کودک و نوجوان آمریکا، در حدود یک سوم از ۴/9 میلیون کودک و نوجوان این کشور که تشخیص افسردگی برای آنان داده شده است، احتمال دارد که در حال گذراندن مراحل نخستین اختلال دوقطبی باشند.

کودکانی که دچار اختلال دوقطبی هستند ممکن است رفتارهای به سرعت تغییر یابنده و غیرقابل پیشبینی از خود بروز دهند. ممکن است در یک لحظه پرخاشگر، و ناگهان بعد از آن درونگرا و کم حرف باشند. این تغییر خلق و خو به طور قابل ملاحظه ای با توانایی کودک برای فعالیت و نیز لذت بردن از زندگی تداخل میکند. عملکرد تحصیلی، روابط دوستانه و به ویژه روابط خانوادگی، همگی ممکن است تحت تأثیر این بیماری قرار گیرند.

با وجودی که پزشکان و متخصصان بیماریهای روانی اکنون از نقش این اختلال در دوران کودکی آگاهی بیشتری دارند امّا بسیاری از متخصصان بر این باورند که این بیماری هنوز در کودکان و نوجوانان تشخیص داده نشده است و اختلال دوقطبی معمولاً تا اواخر دوران نوجوانی یا اوایل دوران بلوغ در افراد ظاهر نمیشود. نشانه های مرتبط با اختلال دوقطبی در چند اختلال روانی دیگر در کودکان از جمله نقص توجه/ بیش فعالی و اختلال اضطراب نیز وجود دارد.به علاوه، پدر و مادرها و دیگران معمولاً رفتارهای غیرقابل پیشبینی کودکان و نوجوانان را به عنوان بخشی از طبیعت این دوران قلمداد میکنند و در نتیجه، کمتر احتمال دارد که این گونه مشکل های رفتاری را تشخیص دهند. هر چند، رفتار دوقطبی در صورت عدم تشخیص و درمان

میتواند پیامدهای جدّی به همراه داشته باشد. افرادی که دچار اختلال دوقطبی باشند، از جمله کودکان، بیشتر در معرض خطر خودکشی قرار دارند. کودکان دوقطبی همچنین احتمال دارد به رفتارهای پرخطر، نظیر تلاش برای پرواز، روی آورند و رفتارشان در مدرسه و محیط خانه ممکن است به شدّت مخرب باشد.

علائم و نشانه ها در کودکان

بسیاری از نشانه های اختلال دوقطبی در کودکان مشابه این نشانه ها در بالغین است. هرچند، برخی از نشانه ها در کودکان ممکن است کاملاً با بالغین متفاوت باشد. نشانههای اختلال دوقطبی معمولاً به دو رده مانیا و افسردگی تقسیم میشوند.

نشانه های دوره های مانیایی عبارتند از:

نئشه، احساس سرخوشی یا تحریک پذیری. بیمار ممکن است حال خوشی داشته باشد و حتی در صورت بروز اتفاقاتی که به طور معمول باعث ناراحتی میشود نیز در همان حال باقی بماند. برای مثال، یک کودک ممکن است حتی هنگامی که در دفتر مدرسه منتظر توبیخ شدن است نیز شاد وخوشحال باشد. در خلال دوره مانیایی، کودکان و نوجوانان معمولاً بیشتر از بالغین تحریک پذیرندو رفتارهای مخرب بروز میدهند.

اعتماد به نفس فوق العاده احساس بلند پروازی یا اطمینان غیرواقعی. بیمار معمولاً احساس خوبی درباره خودش دارد و فکر میکند که دنیا را در اختیار دارد. کودکان ممکن است حس کنند که مثلاً از طریق امکان پرواز کردن یا زیرپا گذاشتن قوانین و مقررات، میتوانند منطق حاکم را شکست دهند.

نیاز کمتر به خواب. بیمار ممکن است تنها پس از چند ساعت خواب، با احساس رفع خستگی بیدار شود. کودکان ممکن است شبها تا دیروقت بیدار بمانند ولی صبحها به سختی از خواب برخیزند.

تند حرف زدن، بیش از حد معمول حرف زدن یا احساس نیاز به تداوم صحبت کردن. بیمار ممکن است بسیار حرّاف باشد و بلند یا خیلی تند تند صحبت کند.

جوشش« ایده ها»، احساس مسابقه گذاشتن افکار با یکدیگر، حواسپرتی یا نگرانی. بیمار ممکن است به آسانی بیقرار یا دچار حواسپرتی شود. به سرعت ممکن است  افکارش را از چیزی به چیز دیگر متمرکز کند و در حرف زدن نیز مرتّباً موضوع صحبت را عوض کند

افزایش فعالیتهای هدفمند. کارایی بیمار ممکن است افزایش یابد.

مهم:دکتر زینب علی مددی متخصص تغذیه و روانپزشک در کیلینیک روانشناختی رسش;کیلیک کنید

رفتار پرخاشگرانه یا ناخوشایند. بیمار ممکن است کنجکاو (فضول) یا پرخاشگر به نظر آید. کودکانی که دچار اختلال دوقطبی هستند ممکن است در اوج دوران مانیایی به همسن و سالان یا اعضای خانواده خود به طور فیزیکی حمله ور شوند. این امر آنها را از برقراری یک رابطه پایدارو محکم باز میدارد. کودکان همچنین ممکن است به هنگام تنبیه یا وقتی که به آن ها «نه »گفته

میشود بسیار خشمگین و عصبانی شوند.

ناآگاهی نسبت به وضعیت خود. چون بیمار حس خوبی دارد و معمولاً از کارایی بیشتری هم برخوردار است غالباً از غیرعادی بودن وضعیت خود ناآگاه است یا آن را انکار میکند

لذت جویی بدون در نظر گرفتن پیامدهای آن، رفتار بی پروا یا قدرت تشخیص و قضاوت ضعیف. بیمار ممکن است درگیر رفتارهای جنسی پرخطر، سوء مصرف مواد (دارو ) و رفتارهای مشابه دیگر شود. رفتارهای جنسی پرخطر در بالغین به صورت روابط جنسی و در کودکان به صورت به کار بردن الفاظ رکیک یا لمس نامناسب اعضای بدن خود یا دیگران، روی میدهد. کودکان دوقطبی همچنین ممکن است اقدام به رفتارهای بی باکانه و بی پروا نمایند

افسردگی حاد، شایعترین الگوی رفتاری در اختلال دوقطبی است. تقریباً تمام بیماران حداقل یکبار در طول زندگی خود دچار آن شده اند.

  برای دریافت وقت مشاوره کودک و نوجوان با کیلینیک روانشناختی رسش با شماره۸۸۹۷۰۴۹۴-۰۲۱تماس بگیرید

نشانه های دوره های افسردگی عبارتند از:

خلق و خوی تغییر یافته. کودک معمولاً دچار اضطراب، غم و خشم، تندخویی، زودرنجی یا فقدان احساس یا عاطفه (کمبود هیجان) است. همچنین ممکن است  بدبین (حس این که همه چیز در زندگی بد از آب در خواهد آمد) یا ناامید باشد و به گریه یا دیگر احساسات هیجانی روی آورد.

در بین کودکانی که دچار اختلال دوقطبی هستند گریه و زودرنجی، بسیار شایع است.

ناتوانی کسب لذت. کاهش یا از دست دادن علاقه به فعالیتهایی که قبلا برای کودک خوشایند و لذت بخش بودند، مثل غذاخوردن، مدرسه رفتن، دیدار دوستان و سرگرمی ها

تغییر عمده در اشتها یا وزن. کاهش یا افزایش اشتها یا کاهش یا افزایش فوق العاده وزن

تغییر در الگوی خواب. کودک ممکن است یا خیلی زیاد یا خیلی کم بخوابد. بیمار معمولاً صبح زود از خواب بر میخیزد و دوباره به خواب نمیرود

فعالیت فیزیکی یا کلامی. کودک ممکن است نگران و مضطرب باشد. ممکن است دستهایش را بفشارد و پیچ تاب دهد و قادر به آرام نشستن در یک جا نباشد. برخی از بیماران نیز برعکس ممکن است دچار کندی حرکت یا گفتار شوند. ممکن است قبل از پاسخ دادن به سوالات یا آغاز کردن یک کار، دچار درنگ و توقف باشند. کودک ممکن است آنقدر آهسته صحبت کند که

دیگران قادر به شنیدن صحبتهایش نباشند و یا همچنین ممکن است کامل صحبت نکنند و یا فقط به سوالات مشخصی که از آنها میشود پاسخ گویند

احساس خستگی و از دست دادن انرژی

احساس پوچی و بی ارزش بودن. کودک ممکن است احساس بی ارزش بودن یا احساس گناه کند و خود را دائماً سرزنش کند

از دست دادن تمرکز

افکار مرگ. بیمار ممکن است به طور مکّرر به فکر مرگ بیافتد یا آرزوی مرگ کند. فکر خودکشی یا تظاهر به آن در بیمار وجود دارد و حتی ممکن است در این مورد اقدام عملی نیز بنماید

نشانه های افسردگی که مشخصاً در کودکان وجود دارد شامل : دردهای فیزیکی مثل درد اندامهای مختلف و خستگی است. کودکان احتمال دارد که در هنگام افسردگی با مشکلات تحصیلی نظیر غیبت های مکرر در مدرسه یا افت تحصیلی روبرو شوند. ممکن است تهدید به فرار از خانه کنند و حتی آن را عملی سازند.

سایر نشانه های افسردگی در کودکان دوقطبی عبارتند از:

شکایت مداوم

مشکل در روابط فردی

مشکل حاد در مواجهه با شکست یا عدم پذیرش

ارتباطات ضعیف

انزوای اجتماعی

کودکانی که دچار اختلال دوقطبی هستند گاهی نشانههای توهّم و هذیان گویی از خود بروز میدهند. این نشانه ها بیشتر در اختلالاتی نظیر اسکیزوفرنی وجود داردمطالعات نشان می دهد که کودکان و نوجوانانی که به اختلال دوقطبی مبتلا هستند شرایط حاد تری از این بیماری را نسبت به بالغین دارند. به طور مثال، سرعت تغییر حال در آنها بیشتر است و احتمال بیشتری دارد که نشانه های بیماری به صورت «مختلط» (یعنی بخشی افسرده و بخشی مانیایی ) در آنها وجود داشته باشد. به عبارت دیگر، دوره های افسردگی و مانیایی در بالغین کاملاًجدا از هم و قابل تشخیص است ولی کودکان ممکن است حتی در یک روز چند بار بین این دو حالت، تغییر وضع دهند.

کودکانی که دچار اختلال دوقطبی هستند همچنین بیشتر از بالغین در معرض سایر اختلالات روانی شامل نقص توجه/ بیش فعالی ، اختلال سلوک ، اختلال بی اعتنایی مقابله ای و اختلالات اضطراب  قرار دارند.کودکان و نوجوانانی که به اختلال دوقطبی مبتلا هستند، نسبت به سایر جوانان بیشتر در معرض خطر سوء مصرف مواد (دارو) قرار دارند. استفاده از داروهای شادی بخش و الکل به این جوانان کمک میکند که خود را از عدم تعادل هیجانی و رفتارهای بی ثبات مرتبط با اختلال دوقطبی برهانند.

مهم:مشاوره صوتی و تصویری در کیلینیک رواشناختی رسش

تشخیص اختلال دوقطبی در کودکان

آغاز اختلال دوقطبی یا با افسردگی و یا با حالتهای مانیایی خواهد بود تشخیص اختلال دوقطبی در کودکان میتواند دشوار و پیچیده باشد. در بسیاری از موارد، نشانه های این بیماری در سایر  اختلالات روانی نیز وجود دارد و یا این بیماری باعث به وجود آمدن اختلالات دیگر میگردد.

همان گونه که در قبل نیز اشاره شد، به طور مثال میتوان اختلال اضطراب و نقص توجه/ بیش فعالی را ذکر کرد. به علاوه، برخی از نشانه هایی که ظاهراً مرتبط با اختلال دوقطبی هستند ممکن است در واقع، در نتیجه اختلال دیگری به وجود آمده باشند. برای مثال، کودکانی که در معرض سوء استفاده فیزیکی، سوء استفاده جنسی یا خشونت خانگی قرار دارند ممکن است دارای نشانه تغییر سریع حال باشند.

کودکانی که اختلال دوقطبی دارند معمولاً مانند بالغین، به طور کامل ضوابط تشخیص بیماری را برآورده نمی کنند و همین امر، تشخیص را دشوار میسازد. هرچند، وضعیت در کودکان ممکن است بسیار جدّی تر و حادتر از بالغین باشد.

 برای دریافت وقت مشاوره کودک و نوجوان با کیلینیک روانشناختی رسش با شماره۸۸۹۷۰۴۹۴-۰۲۱تماس بگیرید

مشخصه اختلال دوقطبی در کودکان میتواند تغییر سریع و مداوم خلق و خو و وجود نشانه های مختلط از مانیا و افسردگی باشد

تشخیص قطعی اختلال دوقطبی با ارزیابی سلامت روانی توسط یک متخصص بیماریهای روانی (معمولاً روانپزشک کودک و نوجوان ) آغاز میگردد. این ارزیابی شامل به دست آوردنسابقه کامل عوارض، مانند زمان شروع، مدّت ماندگاری و میزان شدت آنهاست. همچنین بایدمشخص گردد که آیا کودک قبلاً نیز این عوارض را داشته یا نه، و اگر داشته، آیا درمان شده یانه، و اگر درمان شده چگونه. برای این منظور، معمولاً از پرسشنامه اختلال خلق و خواستفاده میشود. این پرسشنامه، مجموعهای از سوالاتی است که از بیمار پرسیده میشود و بهتشخیص این که کودک نشانه های مانیایی قبلی داشته یا نه کمک میکند

روانپزشک معمولاً درباره این که کودک به مرگ یا خودکشی فکر کرده است یا نه و نیز اینکه سایر افراد خانواده سابقه اختلال خلق و خود یا مصرف الکل و دارو داشتهاند سوال میکند.سابقه پزشکی خانوادگی در تشخیص اختلال دوقطبی در کودکان، بسیار اهمیت دارد. بسیاری ازکودکانی که دچار اختلال دوقطبی هستند دارای پدر و یا مادر دوقطبی هستند. هر چند ممکناست بیماری در آنها تشخیص داده نشده باشد

مشخصه اختلال دوقطبی عموماً دورههای جداگانه مانیا و افسردگی است. برای این که یک دورهبه عنوان یک دوره جدید در نظر گرفته شود باید ضوابط زیر وجود داشته باشدباید تغییر خلق و خو یا گذشت زمان وجود داشته باشد. بیمار باید یک تغییر عمده در خلق و خونشان دهد، مثلا از افسردگی حاد به مانیا. یک دوره جدید باید از دوره قبلی حداقل دو ماه فاصلهداشته باشد و دراین مدّت حال بیمار عادی باشد. البته اغلب کودکانی که دچار اختلال دوقطبیهستند این ضابطه را برآورده نمیسازند و تغییر خلق و خو در آنها با سرعت بیشتری صورتمیگیرد

دورهها باید خود به خود بروز یابند و نباید مستقیماً بر اثر ابتلا به یک بیماری خاص یا مصرفدارو و مواد به وجود آمده باشند احتمال اختلالات روانی (مثل اسکیزوفرنی) باید منتفی باشد.تشخیص اختلال دوقطبی در کودکان عمدتاً به نشانه ها و عوارض بستگی دارد. و این امر بسیاردشوار است زیرا نشانه ها به سرعت تغییر میکنند و مثلاً ممکن است فقط در خانه بروز یابند و تنهاتوسط افراد خانواده یا پرستاران مشاهده شوند.

حتما بخو انید:کارگاه رایگان هنر شاد زیستن

گزینه های درمانی برای اختلال دوقطبی

اختلال دوقطبی در کودکان و نوجوانان معمولاً شدیدتر از بالغین است. این اختلال با ترکیبی ازدارو درمانی و مراقبتهای روانی اجتماعی قابل درمان است ولی به طور کامل معالجه نمیشوددر بعضی موارد، تشخیص این اختلال در کودکان یا نوجوانان در چنان شرایط بحرانی صورتمیگیرد که بستری کردن بیمار زیر نظر روانپزشک را ایجاب میکند. علّت بستری کردن،استفاده از دارو درمانی، پایش وضعیت بیمار و باز داشتن او از آسیب رساندن به خود یا دیگراناست. بستری کردن بیمار در شرایطی که احتمال عدم مصرف صحیح دارو و دسترسی بیمار بهوسایل خطرناک (مثل اسلحه) وجود داشته باشد نیز صورت میگیرد

دارو درمانی معمولاً نخستین درمان برای اختلال دوقطبی است. از دارو درمانی برای کنترل سریعو برطرف کردن خطر یا کاهش عوارض و جلوگیری از بروز دورههای بعدی استفاده میشود.اگر اختلال کارکرد غدّه تیروئید وجود داشته باشد، باید پیش از آن که اختلال دوقطبی موردبررسی قرار گیرد، برطرف گردد.

دارو درمانی اختلال دوقطبی کودکانداروهای تثبیت کننده خلق و خو. نخستین دارویی که برای اختلال دوقطبی تجویز میشود. انواعمختلف تثبیت کننده های خلق و خو ممکن است در بیماران مختلف، اثر بخشی متفاوتی داشتهباشند و در صورتی که یک دارو اثر بخش نباشد ممکن است داروی تثبیت کننده خلق و خوی دیگری نیز به عنوان داروی دوم افزوده گردد.

 

لیتیوم متداولترین داروی تثبیت کننده خلق و خوست و معمولاً به عنوان نخستین داروبرای درمان اختلال دوقطبی تجویز میگردد. اثربخشی این دارو معمولاً هنگامی که مصرف آن ازابتدای دوره تغییر حال شروع گردد بیشتر است. بنا بر اطلاعات منتشر شده از سوی انجمن ملیسلامت ذهنی ، لیتیوم در ۶7 درصد بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی برای کنترل مانیااثربخش بوده است. این دارو در جلوگیری از بروز دوره جدید بیماری، هم افسردگی و هم مانیا،موثر بوده و در کاهش خودکشی در بین بیماران دوقطبی، اثر بخش به نظر میآیددر مورد اثربخشی داروهای تثبیت کننده خلق و خو در درمان اختلال دوقطبی در کودکان،اطلاعات کافی وجود ندارد. پژوهشها در مورد میزان اثربخشی و ایمنی این داروها در جوانانادامه دارد. داروهای ضد تشنج ،داروهای تثبیت کننده خلق و خو هستند و میتوانند برای کودکانمبتلا به اختلال دوقطبی مفید باشد. البته برخی از انواع این داروها دارای اثرات جانبی جدّی نظیر افزایش وزن و خطر اختلال هورمونی منجر به نازایی در دختران میباشند

داروهای ضد جنون. این داروها ممکن است برای درمان برخی از کودکانی که رفتار پرخاشگرانهدارند یا نشانه های روان پریشی در آنها مشاهده شده، به کار رود. البته استفاده از این داروها بایدبا آزمایشهای مرتب خون، پایش گرددهنگامی که اختلال دوقطبی تشخیص داده شود، مصرف برخی داروها باید قطع گردد یا به دقتزیر نظر گرفته شود. برای مثال، برخی از کودکان دوقطبی که برای درمان نقص توجه/ بیش فعالی، داروهای محرک استفاده میکنند ممکن است حالتهای مانیایی در آنها تشدید شود.

داروهای ضد افسردگی نیز در بیماران دوقطبی باعث دورههای مانیایی یا بدتر کردن آن میشوند.هرچند، گاهی اوقات ممکن است به همراه داروهای تثبیت کننده خلق و خو برای درمان دوره های افسردگی در اختلال دوقطبی به کار روند

با وجودی که تجویز داروهای ضد افسردگی برای برخی از کودکان مبتلا به اختلال دوقطبی مفیداست امّا این داروها باید با دقت و احتیاط زیاد مصرف گردند. اداره دارو و غذای آمریکاهشدار داده است که داروهای ضد افسردگی میتواند باعث افزایش خطر فکر کردن به خودکشیدر برخی بیماران (به ویژه کودکان) گردد و تمام افرادی که از این داروها مصرف میکنند بایداز نزدیک برای تغییرات غیرعادی رفتاری زیر نظر قرار داشته باشند. نشان داده شده است کهمصرف داروهای ضد افسردگی بدون یک داروی تثبیت کننده خلق و خو باعث افزایش حالت مانیا در کودکان دوقطبی میگردد

برای دریافت وقت مشاوره کودک و نوجوان با کیلینیک روانشناختی رسش با شماره۸۸۹۷۰۴۹۴-۰۲۱تماس بگیرید

روان درمانی معمولاً تنها هنگامی مورد استفاده قرار میگیرد که شدیدترین نشانه های اختلالدوقطبی با دارو درمانی تحت کنترل درآمده باشند. کودکانی که تحت روان درمانی قرار میگیرندیاد خواهند گرفت که خود را بهتر درک کنند و ارزش بیشتری برای خود قائل شوند. همچنینروشهایی برای کاهش استرس و بهبود روابط به آنها یاد داده خواهد شدروان درمانهایی که معمولاً در درمان اختلال دوقطبی به کار میروند عبارتند ازرفتار درمانی شناختی بیمار یاد میگیرد که الگوهای فکری و رفتارهای نامناسب خود راتغییر داده و کنترل کند. در مورد کودکان، این روش درمانی تنها بر روی رفتار تمرکز میکندتا زمانی که آنها درک بهتری از توانائیهای شناختی خود به دست آورند

آموزش روانی. به بیمار در مورد اختلال دوقطبی، روش درمان آن و چگونگی تشخیص علائماولیه هر دوره جدید بیماری آموزش داده میشود. این آموزشها معمولاً برای افرادخانواده بیماران دوقطبی نیز مفید استروان درمانی خانواده. سطح درماندگی در بین اعضای خانواده، ناشی از نشانه های اختلال دوقطبی را کاهش میدهد. روان درمانی خانواده به اولیاء کمک میکند که چگونگی برخورد با کودکان دوقطبی خود را یاد بگیرند. این مساله در مورد خواهر و برادرها نیز صادق استروان درمانی بین فردی. باعث بهبود روابط بین فردی بیماران میگردد و روال های روزانه و زمانبندی خواب آنها را به حالت عادی در میآورد و به آنها کنترل بیشتری بر روی زندگی و

شرایط شان میبخشد.

گروه درمانی. بر روی پذیرش بیماری اختلال دوقطبی و نیاز به دارو درمانی طولانی مدّت تمرکزدارد. این نوع درمان ممکن است افراد خانواده را نیز دربر گیرد

درمان اختلال دوقطبی در کودکان ممکن است به محیط مدرسه نیز گسترش یابد. در این حالتباید برنامه آموزشی خاصی برای کودک با همکاری معلمان و اولیاء مدرسه تنظیم گردد.

حتما بخوانید:چه افرادی شخصیت وابسته هستن؟

راهنمائیهایی برای کنار آمدن با اختلال دوقطبی در کودکان

اختلال دوقطبی میتواند تأثیرات عمدهای بر زندگی کودکان داشته باشد. در حالی که با درمان صحیح، کودک میتواند زندگی عادی داشته باشد. توصیه های زیر برای اولیاء یا پرستاران کودکان مبتلا به اختلال دوقطبی است

به دقت مراقب باشید که برنامه درمانی به طور کامل توسط کودک پیگیری شود. کودک بایدمقدار دارو را دقیقاً طبق تجویز پزشک مصرف کند و هیچ وعده مصرف دارو را فراموش نکند.

اگر کودک دارای پدر و یا مادر دوقطبی باشد باید از نزدیک زیر نظر روانپزشک قرار داشتهباشد. اگر روان درمانی توصیه شده باشد، باید کودک را به طور مرتب در جلسات شرکت داد.

بدون مشورت با روان پزشک هیچ تغییری در درمان ندهید.شروع هر دوره بیماری را به دقت زیر نظر داشته باشید. اگر محرکهای خاصی برای شروع یکدوره تشخیص داده شد، نسبت به آنها حساس باشید و به کودک کمک کنید که در صورتامکان از آنها پرهیز کند. دوستان و افراد خانواده میتوانند در این مورد کمک کنند. به محض آن که به نظر رسید یک دوره جدید بیماری در حال شکل گرفتن است به روانپزشک و یا متخصص بیماریهای روانی مراجعه کنید

از الکل، دارو و یا سایر محرک ها اجتناب کنید. بسیاری از این گونه مواد میتوانند بر روی خلقو خو اثرگذار باشند. داروهای نشاط آور میتوانند بسیار خطرناک باشند و داروهای مجاز مثل داروهایی که برای رژیم غذایی مصرف میشوند نیز بهتر است کنار گذاشته شوند. اولیاء باید مواظب غذاهایی که ممکن است محرّک به وجود آمدن یک دوره جدید بیماری شود باشند. برای مثال، مصرف بیش از حدّ شکر میتواند موقتاً باعث افزایش انرژی و در پی آن خستگی و رخوت گردد که این امر به نوبه خود میتواند باعث تشدید عوارض در افراد مبتلا به اختلال دوقطبی گردد

به علاوه پدر و مادرها باید رژیم غذایی کودک خود را زیر نظر داشته باشند و مطمئن باشند کهمواد غذایی کافی (مثل ویتامین آ، ویتامین ب 21 ،ویتامین ث، کلسیم و آهن) به او میرسد. این امر به طور کلی در سلامت جسمی و روانی مهم است.